Του Θανάση Νικολαΐδη
ΜΑΣ τους έμπασαν κρυφά και φανερά, οργανωμένα σκόπιμα και (πολιτικά) πρόστυχα. Ευρωπαίοι των σχεδιασμών, Αμερικάνοι της παγκοσμιοποίησης και ντόπιοι «ηγεμόνες». Για την εκλογική τους προκοπή οι τελευταίοι και η ψήφος ακριβή. Δεν έχει χρώμα, φτάνει τα «χαρτιά» να’ ναι «γρήγορα» και ο αλλοδαπός ελληνοποιημένος. Μη μας το σκάσει ο Ρωσορώσος δυσαρεστημένος απ’ την «αφιλόξενη» Ελλάδα, πριν χριστεί ελληνοπόντιος, μη δεν βγει το διαβατήριό του σε μια βδομάδα, τον χάσουμε κι αυτός τα προνόμιά του… ΚΙ ύστερα (κατ)έφθασαν καραβιές δυστυχισμένων από χίλια κλίματα και χρώματα στην Ελλάδα του «Ξένιου Δία». Ξυπνήσαμε περικυκλωμένοι από αλλοδαπούς-όχι τουρίστες-μπουκωμένοι από Άπω Ανατολίτες και Αφρικανούς. ΚΑΙ, βέβαια, δεν θα τους δέρνουμε στο δρόμο. Θα δίναμε (και δίνουμε) ένα πιάτο φαΐ στους πεινασμένους. Ωστόσο, εκείνοι που πρέπει να τους…δείρουμε γιατί μεταχειρίστηκαν την Ελλάδα σαν πτυελοδοχείο τους βρίσκονται πολύ μακριά. Η παγκοσμιοποίησή τους μορφοποιήθηκε σε κάθε καρυδιάς καρύδι στην (αφύλαχτη) Ελλάδα και άγνωσται αι βουλαί των (μεγάλων) αφεντικών μας. Κι ύστερα; Έπρεπε να δείρουμε τους κοντινούς μας συνεταίρους που «κακοποίησαν» τους ξένους για πάρτη τους, έβαλαν σε τάξη τα πράγματα κρατώντας μετρημένους και απολύτως ελεγχόμενους, ξεφόρτωσαν σε ‘μας τις καραβιές και φόρτωσαν ευθύνες στις κυβερνήσεις μας και άγχος τους πολίτες μας. Δεν απολογήθηκαν Σημίτης και Καραμανλής κι ούτε σκάνε μύτη. ΚΑΙ πάμε στο θέμα της δημοκρατίας. Την έχουμε, την διαθέτουμε σε δόσεις που δεν καταπίνονται, αλλά όταν έρχεται η ώρα, λάθρα την καταργούμε και πάλι…δημοκράτες. Κι αν κάποτε κάτι (κακό) ψιθύριζες π.χ. για τον βασιλιά, οι χαφιέδες ήδη σε είχαν φακελώσει και σε περίμενε ο στρατός «ζωγραφισμένο». Σήμερα που έγινε το θαύμα κι έπεσαν τα κάστρα, λες και γράφεις ό,τι θέλεις, αλλά με κάποια «απαγορευτικά» σε κάποια θέματα που έχουν να κάνουν με επιβαλλόμενους (από ποιους;) κανόνες και θεσμούς. Αν, για παράδειγμα, φανεί πως σχετίζεσαι με την τρομοκρατία, πέφτουν πάνω σου οι «αρχές» και η Πολιτεία βαράει συναγερμό. Κι αν μιλήσεις για το «άχθος αρούρης» που μας το φόρτωσαν ως φιλόξενους (διάβαζε κορόιδα) έλληνες, είσαι ρατσιστής! ΕΙΧΕ το δικαίωμα η αθλήτρια (Παπαχριστούδη) να είναι ακόμα και ρατσίστρια. Δεν έβρισε, δεν υποτίμησε, δεν…έδειρε στο δρόμο κανέναν αφρικανό. Το αστειάκι της (απ’ τα συνήθη και καθημερινά) το’ πιασαν οι κεραίες των καραδοκούντων κρυπτοχαφιέδων και τους ξεσήκωσε. Τα αντανακλαστικά τους-πεθαμένα για χίλια δυο σοβαρά και ανθελληνικά-λειτούργησαν ακαριαία και να σου ο αποκλεισμός της, ο σάλος, η ζημιά. ΝΑ της ζητήσουν συγγνώμη που συνέτριψαν σβήνοντας το όνειρό της, να μας ζητήσουν συγγνώμη που τραυμάτισαν τη δημοκρατία.
ΜΑΣ τους έμπασαν κρυφά και φανερά, οργανωμένα σκόπιμα και (πολιτικά) πρόστυχα. Ευρωπαίοι των σχεδιασμών, Αμερικάνοι της παγκοσμιοποίησης και ντόπιοι «ηγεμόνες». Για την εκλογική τους προκοπή οι τελευταίοι και η ψήφος ακριβή. Δεν έχει χρώμα, φτάνει τα «χαρτιά» να’ ναι «γρήγορα» και ο αλλοδαπός ελληνοποιημένος. Μη μας το σκάσει ο Ρωσορώσος δυσαρεστημένος απ’ την «αφιλόξενη» Ελλάδα, πριν χριστεί ελληνοπόντιος, μη δεν βγει το διαβατήριό του σε μια βδομάδα, τον χάσουμε κι αυτός τα προνόμιά του… ΚΙ ύστερα (κατ)έφθασαν καραβιές δυστυχισμένων από χίλια κλίματα και χρώματα στην Ελλάδα του «Ξένιου Δία». Ξυπνήσαμε περικυκλωμένοι από αλλοδαπούς-όχι τουρίστες-μπουκωμένοι από Άπω Ανατολίτες και Αφρικανούς. ΚΑΙ, βέβαια, δεν θα τους δέρνουμε στο δρόμο. Θα δίναμε (και δίνουμε) ένα πιάτο φαΐ στους πεινασμένους. Ωστόσο, εκείνοι που πρέπει να τους…δείρουμε γιατί μεταχειρίστηκαν την Ελλάδα σαν πτυελοδοχείο τους βρίσκονται πολύ μακριά. Η παγκοσμιοποίησή τους μορφοποιήθηκε σε κάθε καρυδιάς καρύδι στην (αφύλαχτη) Ελλάδα και άγνωσται αι βουλαί των (μεγάλων) αφεντικών μας. Κι ύστερα; Έπρεπε να δείρουμε τους κοντινούς μας συνεταίρους που «κακοποίησαν» τους ξένους για πάρτη τους, έβαλαν σε τάξη τα πράγματα κρατώντας μετρημένους και απολύτως ελεγχόμενους, ξεφόρτωσαν σε ‘μας τις καραβιές και φόρτωσαν ευθύνες στις κυβερνήσεις μας και άγχος τους πολίτες μας. Δεν απολογήθηκαν Σημίτης και Καραμανλής κι ούτε σκάνε μύτη. ΚΑΙ πάμε στο θέμα της δημοκρατίας. Την έχουμε, την διαθέτουμε σε δόσεις που δεν καταπίνονται, αλλά όταν έρχεται η ώρα, λάθρα την καταργούμε και πάλι…δημοκράτες. Κι αν κάποτε κάτι (κακό) ψιθύριζες π.χ. για τον βασιλιά, οι χαφιέδες ήδη σε είχαν φακελώσει και σε περίμενε ο στρατός «ζωγραφισμένο». Σήμερα που έγινε το θαύμα κι έπεσαν τα κάστρα, λες και γράφεις ό,τι θέλεις, αλλά με κάποια «απαγορευτικά» σε κάποια θέματα που έχουν να κάνουν με επιβαλλόμενους (από ποιους;) κανόνες και θεσμούς. Αν, για παράδειγμα, φανεί πως σχετίζεσαι με την τρομοκρατία, πέφτουν πάνω σου οι «αρχές» και η Πολιτεία βαράει συναγερμό. Κι αν μιλήσεις για το «άχθος αρούρης» που μας το φόρτωσαν ως φιλόξενους (διάβαζε κορόιδα) έλληνες, είσαι ρατσιστής! ΕΙΧΕ το δικαίωμα η αθλήτρια (Παπαχριστούδη) να είναι ακόμα και ρατσίστρια. Δεν έβρισε, δεν υποτίμησε, δεν…έδειρε στο δρόμο κανέναν αφρικανό. Το αστειάκι της (απ’ τα συνήθη και καθημερινά) το’ πιασαν οι κεραίες των καραδοκούντων κρυπτοχαφιέδων και τους ξεσήκωσε. Τα αντανακλαστικά τους-πεθαμένα για χίλια δυο σοβαρά και ανθελληνικά-λειτούργησαν ακαριαία και να σου ο αποκλεισμός της, ο σάλος, η ζημιά. ΝΑ της ζητήσουν συγγνώμη που συνέτριψαν σβήνοντας το όνειρό της, να μας ζητήσουν συγγνώμη που τραυμάτισαν τη δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου