Δεν επιτρέπεται να λες σε παιδιά “είστε το χειρότερο τμήμα”

Ο δάσκαλος Μάριος Μάζαρης με μία ανάρτησή του μιλάει για γι’ αυτή την φράση που όλοι έχουμε ακούσει και δεν θα πρέπει να ξανακουστεί σε καμία τάξη. «Λίγο πολύ όλοι το έχουμε ακούσει κάποια στιγμή στη σχολική ζωή μας. Είτε γιατί “κάναμε φασαρία”, είτε γιατί κυκλοφόρησε κάποια φήμη για το τμήμα μας, είτε γιατί κάποιος ήθελε να πιστέψουμε στη φράση αυτή. Βοήθησε όμως, ποτέ; Το να πει ένας δάσκαλος κάτι τέτοιο μπορεί να έχει πολλές αφορμές. Οι σχέσεις των παιδιών μεταξύ τους είναι δύσκολες, είναι αδούλευτες και ίσως δεν πρόλαβε ή δεν επένδυσε κάποιος στο να τις βελτιώσει, να τις επαναπροσδιορίσει. Ο δάσκαλος ίσως είναι προκατειλημμένος και θεωρεί, ότι του έδωσαν ένα δύσκολο τμήμα, είτε γιατί παρουσιάστηκε τελευταίος σ’ ένα σχολείο που είχε ήδη μοιράσει τμήματα ή ο λόγος του δεν είχε προτεραιότητα στην κατανομή τμημάτων. Θεωρεί, ότι έτσι θα κάνει το τμήμα να ταρακουνηθεί, θα κάνει τα παιδιά να νιώσουν τύψεις και ίσως βελτιώσουν τη συμπεριφορά τους ή την καταπιέσουν ακόμα πιο πολύ για να ικανοποιήσουν τα θέλω του δασκάλου. Τι ισχύει όμως; Σε μεγάλο βαθμό, η παιδαγωγική διαδικασία είναι ζήτημα σχέσεων και σύνδεσης μεταξύ παιδιών και εκπαιδευτικών. Οι σχέσεις και η σύνδεση είναι κυρίως ζήτημα του εκπαιδευτικού. Υπάρχουν δύσκολα τμήματα ή όχι; Και ΝΑΙ και ΌΧΙ. Κάθε τμήμα έχει παιδιά που χρειάζονται λίγη παραπάνω από την προσοχή μας. Σχεδόν όλα πια έχουν παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα στο σπίτι, έχουν κάποιο σύνδρομο, έρχονται από άλλες χώρες και δεν έχουν μάθει τη γλώσσα, έχουν μαθησιακά προβλήματα. Το να ψάχνουμε “εύκολα τμήματα” ή “εύκολα παιδιά” υποτιμά εμάς τους ίδιους και προσβάλλει τον επαγγελματισμό μας. Το να λέμε στα παιδιά για “χειρότερα τμήματα” είναι σαν να παραδεχόμαστε, ότι δεν μπορούμε να τα “βγάλουμε πέρα”. Όμως, μπορούμε. Αν δούμε τα παιδιά της τάξης, όχι όμως, απέναντί μας, αλλά δίπλα μας, φανούμε περισσότερο ευέλικτοι και αφιερώσουμε χρόνο στις σχέσεις τους και στη βελτίωση του κλίματος μέσα στην τάξη μας. Πριν μιλήσουμε για χειρότερα τμήματα ας σκεφτούμε: Εμείς είμαστε οι καλύτεροι δάσκαλοι; Ας μην φορτώνουμε τύψεις τα παιδιά και κατηγορίες. Ας τα φορτώσουμε με όρεξη να έρχονται με χαρά στο σχολείο και αυτό σε μεγάλο ποσοστό το φτιάχνουμε εμείς.